നീ മഞ്ഞിലെ അലയുന്ന ആശ ആയിരുന്നപ്പോൾ ഒരലിയുന്ന അഭിലാഷമായി അവിടെ ഞാനുമുണ്ടായിരുന്നു അപ്പോൾ നാം പരസ്പരം തിരഞ്ഞു നമ്മുടെ ജിത് നാസുക്കളിൽ നിന്ന് സ്വപ്‌നങ്ങൾ വിരിഞ്ഞു സ്വപ്‌നങ്ങൾ അനന്തമായ കാലമാകുന്നു അറ്റമില്ലാത്ത സ്ഥലവും ,ജീവിതത്തിന്റെ വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകല്കകത് നീ ഒരു നിസബ്ധ സ്വരമായിരുന്നു മറ്റൊരു മൌന സ്വരമായി അവിടെ ഞാനുമുണ്ടായിരുന്നു .എന്റെ വിശ്വാസമേ ? വെള്ളിയിലും കരിമരത്തിലും തീർത്ത അഴികൾ ക്ക് പിന്നിൽ ബന്ധിതനായ ഞാൻ എങ്ങനെയാണ് നിന്റെ കൂടെ പറക്കുക ,നീ എന്റെ ഹൃദയത്തിലുണ്ട് അതിനാൽ ഞാൻ ഇന്നു സ്വസ്ഥനാണ്
.
.
No comments:
Post a Comment